Sol Invictus

Ik droom mijn
dromen zacht
achter ramen
in lege ruimtes
zijn ze het hardst

Buiten valt de donkerte
tikt zachtjes tegen mijn gezicht
geeft mij ruimte, adem
en in de verte
dooft het laatste licht

Doch het vuur in mij
zal altijd branden
is de klankschaal van mijn ziel
zij knielt: